Nieświeży oddech u psów jest powszechny, ale jeśli jest gorszy niż typowy przypadek nieświeżego oddechu psa, może sygnalizować guz. Nowotwory mogą również powodować unoszenie się nieprzyjemnych zapachów z nosa lub końca ogona psa. Rozwiązania dla nieświeżego oddechu u psów Nieświeży oddech u psa to problem, który może wpłynąć na związek między właścicielem a jego pupilem. Choć większość ludzi ma świadomość potrzeby dbania o higienę jamy ustnej swojego czworonoga, niektóre psy są bardziej podatne na rozwój nieświeżego Sok z aloesu. Sok z aloesu działa jako środek przeciwzapalny. Łagodzi niestrawność żołądka, dzięki czemu łagodzi złe samopoczucie. Działa również jako środek przeciwgrzybiczy i przeciwbakteryjny. Może działać jako naturalny płyn do płukania ust i likwiduje nieświeży oddech. Najbardziej prawdopodobnym powodem, dla którego oddech psa pachnie kupą, jest choroba zębów. Choroby zębów to jeden z najczęściej diagnozowanych problemów w weterynarii. Ponad 80 procent psów zapada na chorobę dziąseł przed trzecim rokiem życia. Choroba zębów jest spowodowana gromadzeniem się bakterii, płytki nazębnej i kamienia nazębnego w jamie ustnej psa. Jak […] FRANCODEX Fresh Dent płyn oddech psa kota 500ml Francodex Fresh Dent 2w1 to rozcieńczany w wodzie pitnej, roztwór do higieny jamy ustnej dla psów i kotów. Doskonale odświeża oddech, jest odpowiedni dla psów i kotów. Zalecenia dotyczące higieny jamy ustnej: Odpowiednia higiena jamy ustnej Twojego kota jest sprawą kluczową. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. ZadowolonyPrzyczyny nieświeżego oddechu u psów Co zrobić, aby nie czuć w pysku zwierzaka? Zapobieganie nieświeżemu oddechowi u psa Nieświeży oddech u psa w większości przypadków sygnalizuje problem, a nie zawsze winę za całą chorobę jamy ustnej. Na przykład czasami oddech psów z dolegliwościami nerkowymi lub endokrynologicznymi pachnie obrzydliwie. W tym artykule postaramy się zidentyfikować przyczyny nieświeżego oddechu u psa. Przyczyny nieświeżego oddechu u psów Naukowo nieprzyjemny zapach z ust nazywa się nieprzyjemnym zapachem. Podobna patologia rozwija się z wielu powodów, wymieniamy najczęstsze z nich: Zdjęcie: Beagle z otwartymi ustami | Pies ma silny oddech, jeśli w ogóle problemy stomatologiczne. Nieprzyjemny oddech z ust może być na przykład zapaleniem dziąseł, gdy dziąsła są w stanie zapalnym. Również brzydko pachnie od zwierzęcia z zapaleniem jamy ustnej lub zapaleniem języka, kamieniem nazębnym. Taki problem występuje również u bardzo młodych szczeniąt, kiedy trzonowce już się "wykluły", ale zęby mleczne nie opuściły jeszcze pyska. Nieprzyjemnie pachnie też z pyska starych psów, których zęby są w złym stanie ze względu na wiek; Rozważane są inne powody, dla których z ust zwierzęcia może wydobywać się nieprzyjemny zapach choroby nosogardzieli - zapalenie krtani, migdałków, zapalenie zatok; Zdarza się, że przyczyną smrodu z ust jest niewystarczająca lub nawet brak higieny jamy ustnej. W procesie żucia między zębami psa utknęły cząsteczki jedzenia, które zaczynają „pachnieć”; Psy mają nieświeży oddech i z niewłaściwym karmieniem, kiedy w misce zwierzęcia znajduje się tylko mięso i trochę innego pokarmu białkowego, ale w diecie nie ma w ogóle pokarmu węglowodanowego; Możesz również wyczuć nieprzyjemny zapach z ust psa, gdy zwierzę zjadło jakiś zepsuty produkt jak stara zgniła kość lub gorzej (padlina, ekskrementy). To prawda, że ​​w takich przypadkach nie mówimy o halitozie, ponieważ nieświeży oddech wkrótce staje się normalny; "Aromat" acetonu z pyska psa - objaw cukrzycy. Ten sam ostry zapach chemiczny występuje przy braku równowagi węglowodanów w organizmie; Słodkawy, zgniły zapach z pyska psa może sygnalizować o procesy onkologiczne jamy ustnej (np. rak dziąseł lub języka) lub Przewód pokarmowy (żołądek, jelita); Pachnie specyficznie z ust u psów z problem z wątrobą i drogami żółciowymi (dyskinezy dróg żółciowych, zapalenie wątroby, marskość, martwica wątroby). Również z pyska psa cierpiącego na dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nieżyt żołądka, zapalenie okrężnicy, dysbioza jelit itp.) można wyczuć nieprzyjemny zapach.); Zapach moczu z pyska psa sprawia, że ​​właściciel wie, że pies ma zaburzenia w funkcjonowaniu narządów układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica moczowa itp.). Co zrobić, aby nie czuć w pysku zwierzaka? Tak więc nieprzyjemny zapach może powstać zarówno z całkowicie nieszkodliwego powodu (na przykład z powodu tego, że pies zjadł coś złego), jak i z powodu poważnej choroby. Jak pozbyć się nieświeżego oddechu u psa? Na początek warto przyjrzeć się czworonożnemu przyjacielowi: czy oprócz nieprzyjemnego bursztynu z ust są jakieś objawy poważnej choroby? A jeśli pojawią się niepokojące objawy, lepiej jak najszybciej udać się do specjalisty. Oczywiście leczenie nieświeżego oddechu psa w takich przypadkach będzie wiązało się z wyleczeniem choroby podstawowej. Np. jeśli oddech psa pachnie z powodu odmiedniczkowego zapalenia nerek (zapalenie nerek), to z pewnością konieczna będzie terapia antybiotykami, diuretykami i preparatami ziołowymi, przeciwskurczowymi i przeciwbólowymi. Po odpowiednim leczeniu problem nieświeżego oddechu zwykle znika. Zdjęcie: Pies z otwartym pyskiem | nie na próżno wspomnieliśmy, że głównymi przyczynami nieświeżego oddechu u zwierząt są nadal problemy z jamą ustną. Jeśli pies jest stosunkowo zdrowy, ale nagle zaczął źle się odżywiać, ma spuchnięte i zaczerwienione dziąsła, luźne zęby, zwiększone wydzielanie śliny, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. W większości przypadków po zabiegach dentysty psa nieprzyjemny zapach znika z pyska zwierzęcia, choć czasem niestety problem okazuje się dużo bardziej globalny, gdy dentysta nie jest w stanie pomóc. Tej samej onkologii z oczywistych względów nie da się wyleczyć tak szybko, jak np. zapalenie jamy ustnej czy próchnica. Zapobieganie nieświeżemu oddechowi u psa Aby zapobiec takiej pladze jak halitoza, ważne jest systematyczne wykonywanie takich prostych czynności: Zdjęcie: Pies z otwartym pyskiem | Wymagane są coroczne wizyty w klinice w celach profilaktycznych. Plus pożądane od czasu do czasu odwiedzaj lekarza-dentystę; Niech niektórzy lekkomyślni właściciele w to uwierzą szczotkować zęby psy Widziałem go. W rzeczywistości jest to niezbędna procedura, którą należy przeprowadzać co najmniej raz na 4-5 dni. Do takich celów można użyć zakupionej specjalnej szczoteczki do zębów lub kawałka bandaża, który właściciel powinien owinąć wokół palca, a także wkleić do zębów zwierząt; Oprócz makaronu zęby Twojego pupila można czyścić specjalnymi smakołykami - kośćmi (składający się ze skóry surowej, warzyw, zbóż itp.). Takie produkty są nie tylko zdrowe, ale i smaczne, psy je z przyjemnością; Jeśli stan zębów psa zostanie zaniedbany, zwykła szczotka i pasta może nie pomóc. Nawet naturalna płytka nazębna może być trudna do usunięcia, nie mówiąc już o kamieniu nazębnym? Dlatego w niektórych przypadkach lepiej jest natychmiast idź do stomatologii weterynaryjnej, gdzie zęby zwierzęcia zostaną oczyszczone za pomocą ultradźwięków (taka usługa w klinikach będzie kosztować około 1500-3000 rubli); Na dużą rolę w zapachu psa ma wpływ dieta zwierzęca. Istnieją dwie możliwości: karmienie wysokiej jakości karmą premium lub naturalną i urozmaiconą karmą (oprócz mięsa psy potrzebują również warzyw, zbóż, nabiału). Jedzenie złej jakości, zepsute lub monotonne jest wrogiem zdrowia zębów. Tatar jest jednym z powodów, dla których pysk psa nieprzyjemnie pachnie. Aby zapobiec takiemu problemowi, ważne jest, aby regularnie podawać zwierzęciu surowe warzywa, kości, krakersy, a jeśli zwierzę jest przyzwyczajone do suchej karmy, najprawdopodobniej kamień nazębny się nie pojawi; Uczucie, że pysk zwierzęcia nagle zaczął pachnieć nieprzyjemnie, możesz skorzystać z płukania nieogrzewanym i odcedzonym bulionem z rumianku trzy razy dziennie; Jeśli dziąsła zwierzęcia często wyglądają na stan zapalny, uzyskany zostanie dobry efekt 3 razy dziennie płukanie wodą utlenioną (1%) lub chlorheksydyną; Doświadczeni hodowcy psów wiedzą, że aby zapobiec problemom z powstawaniem kamienia nazębnego, można użyć naturalny sok pomidorowy (lub same pomidory). Sok lub posiekane warzywa są dodawane do karmy zwierzęcia dwa do trzech razy w tygodniu; Mocne zęby i świeży oddech u psa, który otrzymuje witaminy (A, C, B, D) w obfitości dobrej paszy lub wysokiej jakości naturalnej żywności. Jeśli fortyfikacja zwierzęcia jest ograniczona, koniecznie zapytaj lekarza, jakie leki pomogą wyeliminować problem. Ponadto ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że wapń jest ważny dla zdrowia zębów, który można również uzyskać z żywności lub specjalnych preparatów zawierających wapń. Zespół oddechowy u psa Zespół oddechowy u psa: pod tym pojęciem rozumie się wszelkie nieprawidłowości anatomiczne spotykane u psów brachycefalicznych, które modyfikują, a konsekwencji zaburzają prawidłowe funkcjonowanie układu oddechowego. Występowanie tego syndromu jest bardzo powszechne u psów z krótką, szeroką kufą, jednak wciąż jeszcze bagatelizowane przez niektórych hodowców, właścicieli, a także lekarzy weterynarii. Czym jest zespół brachycefaliczny, które zwierzęta są predysponowane do jego wystąpienia? Jak go rozpoznać i jak leczyć? To tylko niektóre zagadnienia, które poruszę w tym opracowaniu, więc jeśli masz psiaka z krótką czaszką, ten artykuł jest dla Ciebie. Co to jest zespół oddechowy u psa?Zespół oddechowy u psa: przyczynyCo się dzieje podczas oddychania?Syndrom oddechowy u psa: objawyŚwist wdechowyUtrata możliwości oddechowychUdar cieplnyArytmieWzdęcie żołądka i intensywne gazyProblemy z układem trawiennymJak rozpoznać zespół oddechowy psów krótkoczaszkowych?Jakie badania warto przeprowadzić?Klasyfikacja BOASNieinwazyjne badanie czynności oddechowychZespół oddechowy u psa: leczenieSyndrom oddechowy: leczenie chirurgiczneZespół oddechowy u psa: leczenie farmakologiczneOpieka pooperacyjnaKomplikacje po operacjiRokowanieZapobieganie Co to jest zespół oddechowy u psa? Zespół oddechowy u psa Syndrom oddechowy psów krótkoczaszkowych określany jest również jako brachycefaliczny zespół oddechowy, obturacyjny syndrom brachycefaliczny dróg oddechowych (Brachycephalic Obstructive Airway Syndrome – BOAS) lub wrodzona obturacyjna choroba górnych dróg oddechowych. Do głównych nieprawidłowości występujących w jego przebiegu należą: Stenotyczne nozdrza (nieprawidłowo uformowane, zbyt wąskie otwory nosowe);Małżowiny nosowo-gardłowe. Małżowiny nosowe normalnie występują w jamach nosowych psów (także innych zwierząt). Jednak ich obecność poza jamą nosową – w nosogardzieli – może zwiększyć opór oddechowy i przyczyniać się do wystąpienia trudności oddechowych;Zbyt długie podniebienie miękkie;Hipoplazja (niedorozwój) tchawicy;Wynicowane kieszonki krtaniowe. U różnych osobników wady te mogą pojawiać się pojedynczo lub w różnych kombinacjach, a także z różnorakim nasileniem. Zanim przeanalizujemy istotę tej dość częstej i uciążliwej choroby, zacznijmy od wyjaśnienia, co to w ogóle za słowo „brachycefaliczny„. Oznacza ono ni mniej, ni więcej, jak „krótkoczaszkowy” i jest określeniem klasyfikującym psy do jednej z trzech kategorii na podstawie pomiarów czaszki. W zależności od długości kufy (części nosowej czaszki) dzieli się psy na trzy główne typy: Psy dolichocefaliczne – czyli z wydłużoną kufą, u których trzewioczaszka wyraźnie oddziela się od głowy. Należą tu między innymi charty, owczarki collie mezocefaliczne – największa grupa, do której należą psy z kufą o średniej długości (owczarek australijski, cocker spaniel, wyżeł itp.).Psy brachycefaliczne – z krótką kufą. Typowymi przedstawicielami ras brachycefalicznych są: Chihuahua,Buldog francuski,Buldog angielski,Mops,Cavalier King Charles Spaniel,Maltańczyk,Pekińczyk,Pinczer miniaturowy,Shih Tzu,Boston terrier,Yorkshire terrier,Silky terier,Bokser. Jest kilka innych ras psów, które mają krótkie mordki i również mogą być predysponowane do wystąpienia zespołu: Affenpinczer,Amerykański cocker spaniel,Bichon,Gryfonik brukselski,Chin japoński,King Charles spaniel,Lhasa apso,Spaniel tybetański. Należy zwrócić uwagę na fakt, że u kotów (perskich, himalajskich) również może występować BOAS. Podział psów na dolicho-, mezo- i brachycefaliczne opiera się na parametrach pomiarów czaszki, a ocenę przeprowadza się głównie na podstawie zdjęć rentgenowskich. Bierze się pod uwagę: Indeks S (Skull index). Opisuje on stosunek części nosowej czaszki (mierzonej od brzegu donosowego jamy czaszki do brzegu donosowego kości siekaczowej) do długości mózgoczaszki (od doogonowego brzegu kości potylicznej do brzegu donosowego jamy czaszki). Indeks ten wylicza się na podstawie zdjęcia rentgenowskiego, wykonanego w projekcji grzbietowo-brzusznej. U psów ras brachycefalicznych indeks S wynosi < 1, LW (lenght / width) – stosunek długości czaszki do jej szerokości. Długość czaszki to odległość pomiędzy brzegiem donosowym kości siekaczowej a doogonowym brzegiem kości potylicznej przy dogrzbietowym brzegu otworu wielkiego. Szerokość z kolei określa się jako maksymalną odległość pomiędzy zewnętrznymi brzegami obu łuków jarzmowych. U psów ras brachycefalicznych indeks LW jest mniejszy od 1, CFA (craniofacial angle) – kątowanie czaszki. Jest to kąt pomiędzy linią łączącą bruzdę skrzyżowania wzrokowego z doogonowo-dobrzusznym brzegiem kości potylicznej, a linią, która stanowi przedłużenie podniebienia twardego. Wartość CFA dla ras brachycefalicznych wynosi 9 -14°, dla ras mezocefalicznych – między 19 a 21°, a dla ras dolichocefalicznych między 25 a 26°. Badania przeprowadzone w Szwajcarii wykazały, że wskaźniki S we wszystkich rasach brachycefalicznych niepokojąco spadły w ciągu ostatnich 100 lat. Świadczy to o tendencji do skracania się części twarzowej czaszki, a co za tym idzie – większego ryzyka rozwoju syndromu brachycefalicznego u psów. Zespół oddechowy u psa: przyczyny No dobrze, wiemy już, jakie psy należą do ras krótkoczaszkowych. Ale tak naprawdę, o co ten hałas? Co z tego, że jedne psy mają krótszą mordkę, a inne dłuższą? Otóż psy, które przejawiają cechy ras brachycefalicznych są obciążone silną predyspozycją do wystąpienia całej kaskady wad i nieprawidłowości, mających ogromny wpływ na komfort życia, zdrowie i przeżywalność. Przyjrzyjmy się bliżej, w jaki sposób skrócenie trzewioczaszki wpływa na procesy oddechowe psiaka w typie brachycefalicznym. Weźmy pod lupę jednego z najczęściej chorujących psów, czyli mopsa. Po narodzinach naszego słodkiego szczeniaczka część twarzowa jego czaszki jest niewielkich rozmiarów w porównaniu z częścią mózgową. Od momentu przyjścia na świat rozpoczyna się silny wzrost trzewioczaszki, bardziej nasilony w stosunku do mózgoczaszki (wygląda to tak, jakby część twarzowa chciała prześcignąć część mózgową we wzroście). Ma to głęboki sens – przecież lada chwila pojawią się zęby, należy zapewnić im wystarczającą przestrzeń. Wraz z rozwojem zębów stałych część twarzowa nabiera już charakterystycznego wyrazu. W tak krótkiej czaszce powstaje wiele zmian anatomicznych, wynikających z silnego skrócenia kości twarzowych, a co za tym idzie, przemieszczenia struktur nosa na skutek przesunięcia zębów do przodu. Brachycefaliczność u naszego psiaka charakteryzuje się więc deformacją szczęki i żuchwy oraz nienaturalnym przemieszczeniem małżowin nosowych, stromym brzegiem dróg nosowych oraz stromym systemem kanalików nosowo-łzowych. Często występują również nieprawidłowości dotyczące zębów. U szczeniaków po urodzeniu rozpoczyna się silny rozwój zatok czołowych oraz małżowin nosowych. Jednakże u zwierząt brachycefalicznych kształt i rozmiar obu tych struktur różnią się znacznie w porównaniu do ras mezocefalicznych. Przykładowo u buldożków francuskich zatoki czołowe są wyjątkowo małe, a u mopsów nie ma ich wcale. Jakie są konsekwencje anatomiczne powyższych zmian? W prawidłowych warunkach skrzydełka nozdrzy wykazują się dość dobrą ruchliwością, ze względu na fakt, iż w ich przebiegu występują włókna mięśniowe. Nozdrza stenotyczne (czyli zwężone) u psów krótkoczaszkowych są wynikiem wad wrodzonych chrząstek nosowych, co powoduje ich dośrodkowe zapadnięcie. Rusztowanie chrzęstne nozdrzy jest zwykle krótsze i grubsze, a także przemieszczone do strony przyśrodkowej, co wtórnie zwęża już i tak wąskie otwory nosowe. Stopień zwężenia nozdrzy określa się w następujący sposób: Nozdrza otwarte – skrzydełka nosowe są szeroko rozchylone. Łagodne zwężenie – nozdrza zwężone w niewielkim stopniu. Gdy pies wykazuje aktywność fizyczną, skrzydełka nosowe poruszają się dogrzbietowo-bocznie, by rozszerzyć nozdrza na czas wdechu. Umiarkowane zwężenie – część grzbietowa skrzydełek nosowych dotyka przegrody nosowej, a otwory nosowe otwarte są tylko na dolnej części nozdrzy. Kiedy pies bawi się lub biega, skrzydełka nosowe nie są w stanie przemieszczać się dogrzbietowo-bocznie i może wystąpić nagłe, kloszowe rozszerzenie nosa (skurcze mięśni wokół nosa próbują maksymalnie rozszerzyć otwory nosowe). Ciężka stenoza – nozdrza są prawie zamknięte. Nawet przy najmniejszym wysiłku lub stresie pies z oddychania nosowego przechodzi na oddychanie przez jamę ustną. Jamy nosowe zawierają 4 przewody: brzuszny, grzbietowy, środkowy i wspólny, które utworzone są przez dogrzbietową i dobrzuszną małżowinę nosową oraz podniebienie twarde. Na skutek znacznego skrócenia trzewioczaszki dochodzi do „ściśnięcia” małżowin nosowych. W psich nosach występuje złożona sieć małżowin nosowych – odgałęzień tkanek miękkich odgrywających kluczową rolę w oczyszczaniu, nawilżaniu i ogrzewaniu napływającego powietrza. Psy brachycefaliczne mają przerośnięte małżowiny, które są stosunkowo grubsze i mniej rozgałęzione. Są one stłoczone wewnątrz skróconej jamy nosowej i mogą blokować przepływ powietrza w nosie i nosogardzieli. W rezultacie funkcja termoregulacyjna i oddechowa nosa jest znacznie zredukowana. Ponieważ wielkość, kształt i pozycja małżowin jest zmodyfikowana, prowadzi to do potencjalnych zwężeń wewnątrz psów brachycefalicznych często brak jest zatok przynosowych lub są one znacznie podniebienia twardego w podniebienie miękkie występuje bardziej doogonowo w stosunku do ostatniego trzonowca w porównaniu z psami dolicho- i mezocefalicznymi. Podniebienie miękkie, które normalnie rozciąga się od szczytu nagłośni, może wystawać nawet 1-2 cm za nią (często bywa nie tylko zbyt długie, ale też i zbyt grube). To zwiększa opór powietrza w krtani. Przedłużone podniebienie zakłóca oddychanie, a jeśli jest dodatkowo pogrubiałe, zawęża obszar gardła i także i język jest hiperplastyczny (o cechach rozrostu).Najwęższym „korytarzem”, przez które przepływa powietrze podczas oddychania jest szpara głośni, która uformowana jest przez chrząstki i fałdy głosowe. Kieszonki krtaniowe to struktury, które zlokalizowane są pomiędzy fałdami przedsionkowymi a głosowymi. W prawidłowych warunkach nie są one wywinięte. U wielu brachycefalicznych psów kieszonki krtaniowe wystają jednak do światła niektórych psów (głównie u buldogów angielskich) występuje niedorozwój tchawicy . Nie posiada ona prawidłowego rusztowania, co dodatkowo ogranicza przepływ powietrza. Wszystkie te anatomiczne nieprawidłowości modyfikują fizjologię układu oddechowego i skutkują wieloogniskowym zwężeniem dróg oddechowych, manifestującym się klinicznie i określanym jako syndrom oddechowy psów krótkoczaszkowych. Co się dzieje podczas oddychania? Jako punkt początkowy do wyjaśnienia, co się dzieje w głowie i klatce piersiowej naszego przykładowego mopsika i z czym musi się on zmagać dzień po dniu, weźmy jego skrócony nos. Ludzkie starania w hodowli psów zasadniczo zmieniły anatomię układu oddechowego. Wszystkie zmiany w obrębie głowy doprowadziły do znacznego wzrostu oporu podczas oddychania. Główne przeszkody to zwężone nozdrza i ściśnięte małżowiny nosowe. Żeby dostarczyć odpowiednią ilość tlenu do płuc, powietrze przez tak zwężone drogi oddechowe musi być zasysane z większą siłą. Żeby lepiej wyobrazić sobie, jak trudno oddychać przy obturacji górnych dróg oddechowych, spróbujmy założyć sobie na nos klamerkę i wykonywać z nią wszelkie codzienne czynności (włącznie z aktywnością fizyczną, jedzeniem, spaniem itp.). Trudne, prawda? Dodatkowo bardzo męczące i koniec końców szalenie niezdrowe. Prawdopodobnie większość z nas wytrzymałabym raptem kilka minut, po czym szybko zdjęłaby klamerkę z nosa. Pies w typie brachycefalicznym nie ma takiej szansy. Musi on funkcjonować ze ściśniętym nosem niezależnie od tego, czy chce, czy nie chce. Większość psiaków świetnie sobie radzi i przyzwyczaja się do coraz to trudniejszego oddychania. Zasadniczo nawet udaje im się tak „istnieć” przez dłuższy czas, jednak to dopiero początek koszmaru. Jak oddycha pies z niedrożnością możesz zobaczyć na zamieszczonym poniżej wideo: Tkanki miękkie w jamie nosowej i górnych drogach oddechowych bezustannie poddawane są działaniom ujemnego ciśnienia; wraz z nim przy każdym wdechu zasysane są do światła jamy nosowej, krtani i tchawicy. Nie dzieje się to lawino, jednak w miarę upływu czasu poddawane siłom pociągającym tkanki wpuklają się coraz bardziej do środka, co dodatkowo utrudnia przepływ powietrza i wywołuje objawy niedotlenienia u psa. W miarę trwania procesu dochodzi do wynicowania się kieszonek krtaniowych, a nawet zapadania krtani. Na domiar złego, permanentne drażnienie błony śluzowej jamy nosowej, krtani i tchawicy sprawia, że tkanki miękkie stają hiperplastyczne, obrzęknięte i zapalone. W miarę trwania procesu chorobowego dołączają wtórne konsekwencje, takie jak: obrzęk i zapalenia migdałków,wynicowanie kieszonek krtaniowych,częściowe zapadnięcie osłabionych chrząstek krtaniowych,zwężona cieśń gardła. Zawężają one światło dróg oddechowych jeszcze bardziej. W taki właśnie sposób narasta błędne koło: zapadnięcie chrząstek krtaniowych dodatkowo zmniejsza średnicę dróg oddechowych, co zwiększa prędkość przepływu powietrza oraz ujemne ciśnienie, a to z kolei prowadzi do dalszego zapadania. I analogicznie – żeby lepiej zrozumieć, jak bardzo męczy się pies z takimi anomaliami, wyobraź sobie, że nurkujesz zaopatrzony w słomkę do koktajli zamiast prawdziwej fajki do nurkowania. Jak myślisz – uda ci się długo wytrzymać pod wodą bez paniki i uczucia duszenia się? Istnieją jednak pewne mechanizmy, które uruchamiane są przez organizm w celu poprawienia wydolności oddechowej. Chociaż podczas wdechu podniebienie miękkie może być wciągane grzbietowo do nagłośni wywołując podduszenie, współczulnie kontrolowane mechanizmy spowodują zwężenie naczyń, zmniejszając opór. Skrzydełka nozdrzy będą aktywnie rozszerzane, pies wyciągnie szyję do przodu, żeby rozszerzyć nosogardziel i krtań, a powietrze będzie raptownie inhalowane przez nos, nawilżane przez małżowiny nosowe i wydychane przez jamę ustną. Niektóre psy mają tendencję do otwierania pyska podczas oddychania, aby uzyskać lepszy przepływ powietrza, co determinuje boczne ślinianki do zwiększenia produkcji, aby zapewnić wystarczającą wilgotność. Podczas wydechu powietrze – zamiast być biernie i spokojnie ewakuowane na zewnątrz, jest na siłę wyrzucane przez psa, ponieważ powietrze musi pokonać wysoki opór dróg oddechowych. Według prawa Poiseuille’a – zmniejszenie promienia o 50% skutkuje aż 16-krotnym wzrostem oporu przepływu! Wyobraź sobie zatem, jak bardzo utrudnione jest oddychanie u psów, u których występuje zwężenie na drodze powietrza. Niestety, drogi oddechowe nie są jedynym układem narażonym na wzrost ujemnego ciśnienia podczas oddychania. Oddziałuje ono bowiem również na przełyk, kanały słuchowe, dolne drogi oddechowe, centralny układ nerwowy. Psy ras brachycefalicznych prawie zawsze wykazują: powiększenie języka,trudności w połykaniu,często przepuklinę rozworu przełykowego,wzdęcie żołądka,zapalenie ucha środkowego,objawy neurologiczne,rozstrzeń oskrzeli. U tych psów może to być wynikiem wysokiego dodatniego ciśnienia w jamie brzusznej, generowanego przez nawracające wymioty, a także ujemnym ciśnieniem panującym wewnątrz klatki piersiowej, spowodowanym zwiększoną pracą wdechową. Refluks żołądkowo-przełykowy związany z regurgitacją i wymiotami przyczynia się do występowania zapalenia przełyku, gardła i krtani. Z kolei zaburzenia oddechowe mogą stymulować współczulny autonomiczny układ nerwowy, który spowalnia motorykę żołądka i wydłuża się w ten sposób czas jego opróżniania. Związek pomiędzy zaburzeniami oddechowymi i pokarmowymi wskazuje, iż choroby górnych dróg oddechowych wpływają na rozwój chorób przełyku i żołądka. I odwrotnie – zaburzenia żołądkowo-jelitowe (intensywne ślinienie, regurgitacja, wymioty, refluks) mogą pogłębić objawy oddechowe, obciążając region gardła i stymulując trwałe zapalenie, a przewlekła depresja oddechowa sprzyja wystąpieniu refleksu żołądkowo-przełykowego. Ścisła relacja pomiędzy problemami oddechowymi a pokarmowymi jest utwierdzana przez fakt, że większość tych psów „wymiotuje” duże ilości śliny w momentach silnej ekscytacji, stresu lub zaburzeń oddechowych. Zespół oddechowy u psa: objawy Świst wdechowy Zbyt wąskie nozdrza i zbyt krótki nos dają o sobie znać w postaci charakterystycznego świstu wdechowego. Ponieważ zianie – jako sposób ochładzania się przez zwierzę – jest u psów krótkoczaszkowych mocno utrudnione – istnieje zwiększona podatność na rozwój udaru cieplnego. Latem, nawet przy minimalnej aktywności fizycznej chore psy mogą wykazywać podwyższoną temperaturę wewnętrzną. Psy z zespołem oddechowym mogą mieć podwyższoną temperaturę wewnętrzną Utrata możliwości oddechowych Przedłużone podniebienie miękkie trzepocze podczas wdychania powietrza i może wywoływać świst. W nocy, gdy psiak śpi, gardło rozluźnia się i daje się słyszeć chrapanie. Zdarza się, że zbyt długie podniebienie miękkie „zakleszcza” się w krtani, co wywołuje nagłą utratę możliwości oddechowych (jest to stan zagrażający życiu). Jak wygląda chrapanie u psa możesz zobaczyć na poniższym filmie: Udar cieplny Ponieważ termoregulacja psów w znacznej mierze zależy od układu oddechowego, jego nieprawidłowe, niewydolne działanie przyczynia się do zwiększonego ryzyka przegrzania. Arytmie Zwiększony wysiłek oddechowy u psów z zespołem brachycefalicznym wywołuje wymuszenie wpływu na oddech przez nerw błędny, a to z kolei prowadzi do bradyarytmii (zbyt wolnej akcji serca). Dodatkowo przewlekłe niedotlenienie wpływa niekorzystnie na komórki mięśnia sercowego. Wzdęcie żołądka i intensywne gazy Psy z zespołem brachycefalicznym połykają znaczne ilości powietrza. Problemy z układem trawiennym Refluks żołądkowy i częste wymioty lub ulewanie. Objawy syndromu brachycefalicznego zależą od stopnia zaawansowania zmian. Można zaobserwować: Chrapanie, sapanie, charczenie, które nasilają się pod wpływem emocji, wysiłku czy wysokiej temperatury zewnętrznej i mogą prowadzić do faza wdechu, niepokój przy niechęć do ruchu, nietolerancja wysiłkowa, spadek apetytu – jako skutki przewlekłego przez otwarty pysk (pies wygląda jakby się uśmiechał) – jako łatwiejszy i mniej obciążający wysiłkowo sposób na pobieranie psów, u których występuje przedłużone podniebienie miękkie woli spać na plecach. Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że tkanka podniebienia miękkiego w tej pozycji odsunie się od krtani i ułatwi charczące, chrapiące, gwiżdżące, nasilające się w czasie wdechu. Początkowo pojawiają się tylko podczas wysiłku, w miarę upływu czasu także w spoczynku i we śnie. Mogą być one wyzwalane lub nasilane pod wpływem wilgotnej, gorącej pogody oraz podczas intensywnego wdechowa – mocne wciąganie brzucha z jednoczesnym silnym uniesieniem łuków żebrowych podczas na skutek wysiłku oddechowego dochodzi do bezdechu, sinicy błon śluzowych i omdleń z powietrza przy intensywnym oddychaniu (lub duszności), które może prowadzić do wzdęcia żołądka, jego ucisku na przeponę i pogorszenia po intensywnym podczas jedzenia lub wsteczne – jest częstym objawem u psów ras brachycefalicznych. Przyczyny kichania wstecznego nie są znane, ale prawdopodobnie związane są z wydłużonym miękkim podniebieniem, które podrażnia gardło. Epizody kichania wsteczengo zwykle trwają od kilku sekund do jednej minuty. Jak tylko ustąpią, pies oddycha już wysokich temperatur, skłonność do udaru stany zapalne dróg oddechowych. Na poniższym wideo możesz zaobserwować jak wygląda psiak, który ma problemy z jedzeniem: Jak rozpoznać zespół oddechowy psów krótkoczaszkowych? Syndrom oddechowy psów: diagnostyka Postawienie rozpoznania syndromu oddechowego psów krótkoczaszkowych z reguły nie przysparza problemów. Już sama przynależność do rasy uznanej jako brachycefaliczna stanowi pierwszą ważną przesłankę przemawiającą za tym, iż u psa rozwija się lub rozwinie zespół oddechowy. Jednakże w diagnostyce ważne jest ustalenie zasięgu i stopnia zmian, a także jak najdokładniejsze określenie występujących już konsekwencji patofizjologicznych. Generalnie – im więcej nieprawidłowości anatomicznych stwierdza się podczas badania klinicznego, tym poważniejsze i bardziej zaawansowane są objawy. Po przeanalizowaniu przedstawionych poniżej informacji stawia się rozpoznanie syndromu oddechowego wraz z określeniem struktur dotkniętych nieprawidłowościami oraz wyznacza się optymalne leczenie. Wywiad – od właściciela dowiadujemy się z reguły o osłabieniu lub znacznym spadku wydolności wysiłkowej psa, a także incydentach zasłabnięć lub przegrzania. Bardzo rzadko pierwszym zgłaszanym objawem jest chrapanie czy świsty oddechowe, gdyż znaczna większość opiekunów przekonana jest, że „ta rasa tak ma” i przyzwyczaja się do głośnego oddychania swojego kliniczne (w tym osłuchiwanie i obserwacja stanu klinicznego). Zaangażowanie w chorobę zbyt długiego podniebienia miękkiego oraz wynicowanych kieszonek krtaniowych manifestuje się klinicznie w postaci duszności wdechowej i wydechowej. U psów, u których doszło do 50-cio procentowego zredukowania średnicy dróg oddechowych pojawia się charakterystyczny, tzw. obstrukcyjny wzorzec oddychania: powolna, wysiłkowa faza wdechu oraz szybka, gwałtowna faza wydechu. Często w celu dokładniejszego zbadania zaleca się znieczulić zwierzę. Umożliwia to przeprowadzenie dokładnej oceny: podniebienia miękkiego,migdałków,kieszonek krtaniowych i funkcji krtani. U psów krótkoczaszkowych podniebienie miękkie przedłuża się poza wierzchołek nagłośni, blokując szparę głośni. Wynicowane kieszonki krtaniowe wyglądają jak błyszczące, białe, wypukłe struktury wzdłuż brzuszno-bocznej powierzchni światła krtani. U mopsów grzbietowa krawędź wyrostka klinowatego chrząstek nalewkowatych może odwracać się do światła krtani. Najczęstszą jednak manifestacją BAOS jest wydłużone podniebienie miękkie. Jakie badania warto przeprowadzić? Obrazowanie szyi i klatki piersiowej (rtg). Boczna radiografia szyi może pomóc w ocenie grubości podniebienia miękkiego, które uwidocznione jest jako zagęszczenie tkanki miękkiej pomiędzy częścią nosową a ustną gardła. Radiografia klatki piersiowej wykorzystywana jest do określenia wtórnej choroby serca lub płuc albo – czasami – wślizgowej przepukliny rozworu przełykowego. Pomocna przy diagnostyce tego schorzenia okazuje się również tomografia komputerowa głowy. Badanie endoskopowe górnych dróg oddechowych. Badanie endoskopowe pozwala na ocenę małżowin nosowych, grubości i długości podniebienia miękkiego oraz określenie ewentualnego przerostu tkanek nosogardzieli. Dokonuje się także oceny zwężenia przedsionka krtani. Badanie endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego. Po wykonaniu endoskopii górnego odcinka dróg oddechowych należy również zbadać górne odcinki przewodu pokarmowego. Ocenia się przełyk pod kątem ewentualnej hiperplazji śluzówki, refluksyjnego zapalenia śluzówki przełyku, jego zwężenia, wślizgowej przepukliny rozworu przełykowego czy cech zapalenia żołądka. Klasyfikacja BOAS Klasyfikacja BOAS oparta na objawach oddechowych przed – i bezpośrednio po wysiłku fizycznym. Objawy kliniczne BOAS mogą nie występować w spoczynku u niektórych psów, wykazujących umiarkowany stopień zaawansowania zmian. Dlatego wprowadzono klasyfikację funkcjonalną, opartą na 3-minutowym teście tolerancji wysiłkowej. Test powinien być wykonany przez lekarza weterynarii i polega na biegu w kłusie przez co najmniej 3 minuty z prędkością ok. 4 mile/godzinę. Jeśli pies nie jest w stanie wykonać testu 3 razy – test uważa się za niezdany. System oceny funkcjonalnej (przed i po wysiłku fizycznym): Dźwięki oddechoweWysiłek oddechowyDuszność, sinica, omdlenieStopień 0Przed wysiłkiemNiesłyszalneNieobecnyNieobecnePo wysiłkuNiesłyszalneNieobecnyNieobecneStopień IPrzed wysiłkiemNiesłyszalne lub łagodneNieobecnyNieobecnePo wysiłkuŁagodneNieobecny lub łagodnyNieobecneStopień IIPrzed wysiłkiemŁagodne do umiarkowanychŁagodny do umiarkowanegoNieobecnePo wysiłkuUmiarkowane do silnychUmiarkowany do silnegoŁagodna duszność; sinica i omdlenie nieobecneStopień IIIPrzed wysiłkiemUmiarkowane do silnychUmiarkowany do silnegoDuszność umiarkowana do silnej; sinica obecna lub brak; niezdolność do ćwiczeńPo wysiłkuSilneSilnySilna duszność. Sinica i omdlenie obecne lub brak. Dźwięki oddechowe oceniane są na podstawie osłuchiwania okolicy gardła i krtani: Łagodne – słyszalne tylko za pomocą osłuchiwania stetoskopem,Umiarkowane – przerywane dźwięki, które mogą być słyszalne nawet bez stetoskopu,Silne – głośne, stały dźwięk, który może być słyszalny bez stetoskopu. Nieprawidłowy cykl oddechowy charakteryzuje się zwiększonym wysiłkiem oddechowym z użyciem przepony, mięśni wspomagających oddychanie i/lub rozszerzeniem nozdrzy wraz ze wzrostem częstotliwości oddechów. Łagodny – regularny rytm oddychania z minimalnym wspomaganiem przepony,Umiarkowany – ewidentne użycie przepony i mięśni wspomagających oddychanie,Silny – wyraźnie zaakcentowany ruch przepony i mięśni wspomagających oddychanie. Psy, których właściciel zgłasza epizody omdleń lub sinicy są klasyfikowane od razu do stopnia III bez wykonywania testu tolerancji wysiłkowej. Łagodna duszność – objawy dyskomfortu,Umiarkowana duszność – nieregularne oddychanie, oznaki dyskomfortu,Silna duszność – nieregularne oddechy z objawami dyskomfortu w oddychaniu i/lub trudności w oddychaniu. Stopień 0 i I są bez znaczenia klinicznego. Stopnie II i III świadczą już o chorobie i powinny być odpowiednio leczone. Nieinwazyjne badanie czynności oddechowych Barometryczna pletyzmografia całego ciała (WBBP) jest nieinwazyjnym narzędziem, służącym do oceny funkcji oddechowych, które może dostarczyć obiektywnych informacji na temat przepływu powietrza. Dane te można wykorzystać do obliczenia indeksu BOAS (0-100%), które może być użyte do oceny względnej ciężkości choroby. Procedura trwa 20-30 minut, a uspokojenie i znieczulenie nie jest wymagane. Jak wygląda to badanie możesz zobaczyć na poniższym wideo: Zespół oddechowy u psa: leczenie Podstawowym zadaniem właściciela psa rasy brachycefalicznej jest zrozumienie i zaakceptowanie, że pupil nie może już być traktowany jak zupełnie zdrowy pies. Świadomość faktu, że rasa wykazuje problemy oddechowe (często również pokarmowe) prawdopodobnie do końca życia, jest niezbędnym warunkiem postępowania terapeutycznego w przebiegu syndromu brachycefalicznego. Terapia może wspomóc funkcjonowanie psa, poprawić zasadniczo jego komfort życia, wpłynąć pozytywnie na jego aktywność i witalność życiową, jednak należy pamiętać, że zmian anatomicznych, a także konsekwencji patofizjologicznych często jest zbyt dużo, by mówić o pełnym wyzdrowieniu. Leczenie zespołu brachycefalicznego opiera się na leczeniu farmakologicznym oraz chirurgicznym. Leczenie farmakologiczne skierowane jest zarówno na zwalczanie objawów pochodzących z układu oddechowego, jak i pokarmowego. Niestety – żadne leki nie wyleczą BOAS. Najszybciej jak to możliwe należy wykonać zabieg chirurgiczny. Im szybciej wykonamy zabieg i skorygujemy nieprawidłowości występujące w wyższych piętrach układu oddechowego, tym większa szansa na znaczne poprawienie komfortu oraz – co równie ważne – zminimalizowanie ryzyka rozwoju konsekwencji klinicznych, dotyczących niższych odcinków układu oddechowego oraz dróg pokarmowych. Syndrom oddechowy: leczenie chirurgiczne Zespół oddechowy u psa: leczenie Korekta skrzydełek nosa u psa Jest najczęściej wykonywaną techniką operacyjna u psów z syndromem barchycefalicznym i polega na wycięciu tkanki w postaci klina z obu stron nosa. Po zszyciu tkanek następuje znaczne poszerzenie otworów nosowych. Turbinectomia Jest procedurą usunięcia wadliwie ukształtowanych części małżowin nosowych. Na poniższym filmie pokazano psiaka po operacji małżowin nosowych podczas testu wysiłkowego (ostatnie 20s): Operacja podniebienia miękkiego u psa Zbyt długie lub hiperplastyczne podniebienie miękkie – korekcja polega na dość prostej technice przycięcia jego doogonowego odcinka. Podniebienie miękkie powinno być wcześniej ocenione (głowa i język pacjenta w neutralnej pozycji, jeszcze przez intubacją). Jeśli przedłuża się ono poza szczyt nagłośni lub do środkowej lub doogonowej części krypt migdałkowych oznacza to, że jest zbyt długie. Usunięcie kieszonek krtaniowych Wynicowane kieszonki krtaniowe są uznawane za pierwszy etap zapadania krtani i generalnie rzecz biorąc nie są najczęstszą manifestacją BOAS. Najczęściej są one wycinane za pomocą skalpela lub nożyczek, a krwawienie zwykle jest niewielkie Zapadnięcie krtani W zależności od zaawansowania, wyróżnia się trzy jego etapy, a w cięższych stadiach BOAS (II i III stopień) chrząstka krtaniowa traci swoją integralność i zwija się do wewnątrz w wyniku nadmiernego ujemnego ciśnienia podczas wdechu u psów: Stopień I dotyczy wynicowania kieszonek II wskazuje, że wyrostki klinowate znajdują się już w nieprawidłowej pozycji. Stopień ten definiuje się jako przemieszczenie wyrostków rożkowatych chrząstek III oznacza, że wyrostki rożkowate znajdują się w nieprawidłowej pozycji oraz że procesy związane ze stopniem I i II są już obecne. Obejmuje on zapadnięcie wyrostków rożkowatych chrząstek nalewkowatych i utratę łuku dogrzbietowego cieśni głośni. W ciężkich stanach zapadnięcia krtani zalecana jest lateralizacja chrząstek nalewkowatych i/lub tracheostomia. Usunięcie migdałków Usunięcie migdałków jest zalecane, gdy ewidentnie widoczny jest ich udział w zwężeniu gardła. Zespół oddechowy u psa: leczenie farmakologiczne Zespół oddechowy u psa leczenie farmakologiczne Lecznicza terapia dróg oddechowych jest wskazana praktycznie zawsze, gdy u pacjenta stwierdza się pogorszenie zdolności oddechowych. Przegrzanie organizmu powinno być leczone typowo, razem z użyciem chłodzenia, leków uspokajających, tlenoterapii, leków przeciwzapalnych (dexamethason), a czasami też z intubacją, ponieważ u pacjenta może dojść do obrzęku głośni i sinicy. Należy określić stan górnego odcinka przewodu pokarmowego i w razie potrzeby podawać omeprazol (0,7 mg/kg 1 raz dziennie doustnie) oraz leki prokinetyczne (cisaprid 0,2 mg/kg co 8 godzin) po zabiegu chirurgicznym. W przypadku ciężkiego zapalenia błony śluzowej żołądka takie leczenie powinno być kontynuowane przez 3 miesiące wraz z podawaniem kortykosteroidów (prednizolon rozpoczynająć od 0,5 co 12 godzin). Psy z BOAS powinny unikać aktywności fizycznej przy ciepłej, wilgotnej pogodzie, spacery powinny być krótkie (ruch kontrolowany na smyczy) i odbywać się raczej w chłodniejszej porze dnia. Obroża zdecydowanie powinna być zastąpiona szelkami lub uprzężą, by maksymalnie ograniczyć nacisk wywierany na górne drogi oddechowe Ponieważ nadwaga lub otyłość znacznie pogarszają objawy zespołu brachycefalicznego, dużą wagę przykłada się również do konieczności odchudzenia psiaka. Unikanie stresu jest równie ważne przy tej jednostce chorobowej. Opieka pooperacyjna Pacjent po zabiegu powinien być monitorowany przez 12-24 godziny. Po 12 godzinach podaje się wodę w niewielkiej ilości, dieta natomiast przez 10-14 dni powinna składać się wyłącznie z miękkiej żywności w celu zminimalizowania podrażnienia dróg oddechowych. Czasami wskazane jest również leczenie przeciwbólowe oraz przeciwwymiotne. Komplikacje po operacji Najczęstsze powikłania pozabiegowe to: Stan zapalny, który może zwęzić krtań i tchawicę, prowadząc do niewydolności z ran pooperacyjnych (podniebienia miękkiego i/lub krypt migdałkowych).Kaszel i/lub z pokarmu i/lub obrzęk zapalenie się szwów. Korzyści wynikające z zabiegu chirurgicznego są jednak niepodważalne – ponad 90% psów ulega znacznej poprawie po zabiegu chirurgicznym. Rokowanie W pewnym stopniu BAOS jest wspólną chorobą większości brachycefalicznych psów. Wczesna interwencja chirurgiczna (nawet w wieku 3-4 miesięcy) powinna być brana pod uwagę po to, by zmniejszyć postęp choroby i zminimalizować ryzyko wystąpienia zagrażającego życiu zapadnięcia krtani. Rokowanie uzależnione jest ściśle od stopnia zaawansowania zmian w momencie wykonywania zabiegu chirurgicznego. Im wcześniej wykona się zabieg chirurgiczny, tym lepiej, ponieważ przebieg choroby wraz z upływem czasu pogarsza się i prowadzi do pojawienia się dodatkowych nieprawidłowości. Uważa się, że częściowa resekcja podniebienia miękkiego, kieszonek krtaniowych oraz plastyka skrzydełek nosowych złagodzi umiarkowane do poważnych objawów niewydolności oddechowej u pacjentów, u których nie stwierdzono zapadania krtani. Leczenie współistniejących chorób żołądkowo-jelitowych może znacznie poprawić wyniki korekcji BOAS. Z reguły psy w wieku <2 lata, u których przeprowadzono chirurgiczną korekcję nieprawidłowości wykazują lepsze rokowanie, niż psy starsze. Często po zabiegu chirurgicznym plastyki skrzydełek nosowych oraz korekcji przedłużonego podniebienia miękkiego psy „ożywają” – stają się bardzo aktywne, wesołe, zainteresowane wszystkim, co dzieje się wokół. Właściciele zgłaszają znaczną zmianę usposobienia psa, a także nienaturalnie cichy oddech. Regułą już stają się opowieści opiekunów o tym, jak w trakcie snu swojego psa sprawdzali oni, czy on żyje, gdyż mocno zaniepokoili się brakiem jakichkolwiek dźwięków oddechowych. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, kontrolne badania psiaków powinny być przeprowadzane następująco: Stopień 0 – wolny od BOAS. Zaleca się coroczną kontrolę stanu zdrowia, jeśli pies ma mniej niż 2 I – klinicznie nieistotny, ale z łagodnymi objawami oddechowymi. Zaleca się coroczną kontrolę stanu zdrowia, jeśli pies ma mniej niż 3 II – obecny BOAS z umiarkowanymi objawami oddechowymi. Pies ma klinicznie istotną chorobę i wymaga leczenia, w tym utraty wagi i/lub zabiegu III – BOAS z ciężkimi objawami oddechowymi. Pies powinien pilnie przejść badania weterynaryjne wraz z interwencją chirurgiczną. Zapobieganie Czy można zapobiec chorobie? Jeśli myślisz o zakupie mopsa, pekińczyka, buldoga francuskiego lub angielskiego czy jakiegokolwiek innego psiaka rasy brachycefalicznej, przygotuj się wcześniej i postaraj się wybrać szczeniaka jak najmniej obciążonego ryzykiem rozwoju BOAS. Jak to zrobić? Porozmawiaj z lekarzem weterynarii i poproś o doradzenie przy wyborze wszystko, by oglądnąć rodziców psiaka. Oceń, jak zachowują się po wysiłku jak pies oddycha. Upewnij się, że oddech nie jest ciężki, powinien być cichy, a najlepiej nosek. Sprawdź, jak szerokie są otwory nosowe. Jeśli tworzą tylko cienką szparę, oznacza to, że są one zbyt wąskie i szczeniak najprawdopodobniej będzie miał problemy oddechowe w przyszłości. Jeśli sprawdzisz tę listę, będziesz o krok od wybrania zdrowego psa. Krótkoczaszkowe psiaki są przepięknymi i słodkimi stworzeniami. Ale duszność i walka o oddech nie są słodkie… Więc zanim zdecydujesz się na zakup psiaka z krótką mordką, weź pod uwagę następujące informacje: BOAS ma potencjalnie poważne konsekwencje dla naprawdę dużej liczby psów. Będzie się ono objawiać pokolenie po pokoleniu, chyba, że psy wybierane są do hodowli z pełną świadomością i uwagą, ze szczególnym uwzględnieniem jak najmniej zaawansowanych zmian może mieć (i zwykle ma) poważne konsekwencje dla jakości życia poszczególnych mogą być długotrwałe, wpływając na psa przez całe jego właściciele, którzy wybierają rasę brachycefaliczną, nie zdając sobie sprawy ze związanych z tych zagrożeń, niestety przyczyniają się do utrwalenia problemów zdrowotnych kolei właściciele, którzy przy wyborze szczeniaka kładą duży nacisk na warunki anatomiczne i wybierają psiaka, wykazującego jak najmniej zaawansowane nieprawidłowości, przyczyniają się do przywrócenia rasy do wcześniejszego typu. Podsumowanie Obserwuj swojego psiaka – nie pozwól mu się męczyć! Mopsy, pekińczyki, buldożki i inne psiaki z dużą główką, krótką, spłaszczoną kufą i wielkimi oczami budzą w ludziach uczucie sympatii oraz rozczulenia. Kochamy je za słodkie mordki i wspaniałe, przyjazne usposobienie. Jednak większość opiekunów psiaków z wymienionych ras nie zdaje sobie sprawy, że właśnie ten rozczulający pyszczek mopsa czy pekińczyka, jest jednocześnie jego przekleństwem. Bardzo wielu pacjentów cierpi z powodu problemów oddechowych. Jaka jest tego przyczyna? Ludzie uważają, że krótsza kufa czyni z psa bardziej uroczego. Krótka mordka z dużymi, okrągłymi, szerokimi oczami i zaokrąglona twarzą upodabnia psiaka do człowieka i dzięki temu wydaje się być dla nas jeszcze bardziej atrakcyjna. Te młodzieńcze cechy twarzy są formą pedomorfizmu, w którym osobniki dorosłe zachowują młodzieńcze cechy morfologiczne, co w przypadku tych psów zostało osiągnięte przez sztuczny dobór tych cech w zamkniętych populacjach hodowlanych. I tak krzywdzące działanie człowieka w celu stworzenia „ideału piękna” spowodowało pojawienie się wrodzonych problemów zdrowotnych u tych cudownych psów – zupełnie bez powodu. Jeszcze w XIX stuleciu nos mopsa był dużo dłuższy. Dziś jest bardziej płaski. Kiedy widzisz go „uśmiechającego” się, wcale nie oznacza to, że jest szczęśliwy. On w tym momencie desperacko próbuje złapać trochę więcej tlenu. Dławienie, chrapanie, nagłe kładzenie się w środku spaceru nie są naturalnymi zachowaniami. Są one sygnałami, że pies musi być zbadany przez lekarza! Jeśli jesteś szczęśliwym posiadaczem psa z krótką kufą i przejawia on właśnie takie objawy, to musisz wiedzieć, że mogą (i powinny) one być leczone. Oczywiście najlepiej by było, gdyby nie było konieczności leczenia tych problemów; można przecież dobierać do rozrodu zdrowe psy. Niestety, wielu hodowców wciąż jeszcze bagatelizuje ten poważny problem. Psy, które wymagają zabiegu korekcyjnego dróg oddechowych nie powinny być wybierane do hodowli. Zwykle zalecana jest kastracja chirurgiczna w czasie znieczulenia. Na zakończenie tego artykułu chciałabym uświadomić wszystkich właścicieli krótkopyskich psiaków – brak interwencji chirurgicznej oraz odpowiedniego postępowania z psami ras brachycefalicznych, u których już pojawiają się symptomy zespołu obturacyjnego niechybnie doprowadzi do pogorszenia się stanu zdrowia Waszego pupila. Niejednokrotnie brak działania przyczynia się do przedwczesnej śmierci czworonoga. Te zwierzęta wcale nie muszą rezygnować z aktywności fizycznej, nie muszą walczyć o każdy oddech, nie muszą cierpieć. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies również może być obarczony tym zespołem – reaguj. Zdecyduj się na aktywną pomoc psiakowi. A jeśli wciąż jeszcze masz wątpliwości, wyobraź sobie, jak się czujesz, gdy masz grypę lub alergię… Nie jest łatwo ani zabawnie, prawda? Przez aktualizacja dnia 18:58 Pamiętajmy, że w niektórych przypadkach przyczyny dyszenia u psa mogą być złożone i świadczyć o problemach zdrowotnych naszego czworonoga. Warto dowiedzieć się, jak rozpoznać niepokojące objawy i kiedy szybki oddech u psa powinien skłonić nas do wizyty u lekarza weterynarii. Szybki oddech u psa: jakie mogą być przyczyny? Dyszenie u psa jest przyspieszonym i płytkim oddechem, które pozwala zwierzęciu na odparowanie wody z języka, pyska oraz górnych dróg oddechowych. Proces ten umożliwia także regulację temperatury ciała – dzięki dyszeniu zwierzę kontroluje ciepło i ochładza organizm. Zwykle obserwuje się go głównie latem – intensywnie ziejący pies z wywieszonym językiem nie powinien oznaczać niczego niepokojącego. Szczególnie, że w przypadku tych czworonogów, jest to jedyny skuteczny sposób na odprowadzenie nadmiaru ciepła. Skóra psa nie poci się bowiem w taki sposób, jak skóra ludzka – pies oddaje pot przez poduszki łap, a za pomocą dyszenia reguluje temperaturę swojego ciała. Szacuje się, że normalna częstotliwość oddechów u psa wynosi maksymalnie 40 wdechów na minutę. W przypadku dyszenia ilość wdechów wzrasta nawet do 300 na minutę. Nie zawsze szybki oddech jednak powinien być źródłem naszego niepokoju. Każdy właściciel czworonoga powinien wiedzieć, że istnieją dwa rodzaje szybkiego oddechu u psa: prawidłowy i nieprawidłowy. Pierwszy rodzaj szybkiego oddechu następuje w wypadku przegrzania, kiedy pies usiłuje obniżyć temperaturę ciała np. w trakcie upału lub podczas jazdy samochodem. Drugi może pojawić się bez wyraźnego powodu i może sygnalizować problemy natury zdrowotnej u naszego czworonoga. Jak rozróżnić te dwa rodzaje oddechu? Zwróćmy uwagę na to, czy: dyszenie jest głośniejsze i świszczące, ponieważ wówczas może świadczyć o niedrożności układu oddechowego; dyszenie nie ma związku z temperaturą panującą na zewnątrz; dyszenie nie jest przypadkiem związane z większym wysiłkiem. Nie zapominajmy jednak, że istnieją rasy psów wykazujące większą tendencję do nadmiernego dyszenia. Ma to związek z kształtem ich pyska, który może powodować problemy z oddychaniem i przyczyniać się do wydawania przez zwierzę niepokojących dźwięków przy braniu oddechu. ©Shutterstock Do psów tych należą rasy brachycefaliczne, tj. boksery, buldogi angielskie i francuskie, bulteriery, mopsy, pekińczyki czy pitbule. Kiedy szybki oddech u psa to powód do niepokoju? Nie zawsze szybki oddech u psa jest objawem naturalnym – szczególnie, jeśli zwierzę nie ma w danym momencie powodów do intensywnego ziajania. W sytuacjach, gdy mamy pewność, że szybki oddech u psa nie jest spowodowany wysoką temperaturą jego ciała lub wysoką temperaturą na zewnątrz, warto przyjrzeć się mu bliżej, ponieważ może być niepokojącym sygnałem. Mając jakiekolwiek podejrzenia co do stanu zdrowia lub samopoczucia naszego pupila, warto udać się do lekarza weterynarii, który oceni stan zwierzęcia. W niektórych przypadkach szybki oddech u psa może bowiem oznaczać: Dolegliwości bólowe Warto wiedzieć, że niekiedy szybki oddech u psa może być symptomem dolegliwości bólowych lub dyskomfortu wywołanego chorobą. Nagłe zmiany w sposobie oddychania psa mogą być sygnałem, którego nie powinniśmy bagatelizować. Jeśli zwierzę nagle zaczyna szybko zaczyna oddychac i dzieje się to bez wyraźnego powodu, to warto skonsultować to z weterynarzem. Niewykluczone, że pies manifestuje w ten sposób dolegliwości bólowe, które stają się dla niego coraz bardziej dotkliwe. Symptom zbliżającego się udaru Jeśli w lecie nasz pies przebywał przez wiele godzin na słońcu lub w ciepłym pomieszczeniu i nagle zaobserwujemy u niego intensywne dyszenie, to może być ono oznaką udaru. Gdy organizm zwierzęcia zaczyna się przegrzewać, spojrzenie jest zaszklone i u psa zaczynają występować palpitacje, zwierzę prawdopodobnie doznało udaru. W takiej sytuacji kluczowe jest szybkie umieszczenie psa w chłodnym miejscu, ochłodzenie jego ciała zimną wodą i jak najszybsze skontaktowanie się z weterynarzem, który zaleci dalsze postępowanie. Choroby płuc i serca Dyszenie i szybki oddech u psa może powodować kardiomiopatia rozstrzeniowa, podczas której u chorych zwierząt dochodzi do maksymalnego rozciągnięcia włókien mięśniowych serca, co z kolei prowadzi do niewydolności serca. Objawami towarzyszącymi temu schorzeniu są brak energii, ciężki oddech, kaszel, omdlenia, osłabienia oraz rozdęty brzuch. Niepokój lub stres u psa Nierzadko psy zaczynają dyszeć w sytuacji, gdy są zdenerwowane lub znajdują się w sytuacjach silnie dla nich stresujących. Zwierzę wyraźnie zmienia swoje zachowanie – zaczyna niespokojnie poruszać się po pokoju, chodząc w jedną i drugą stronę. W niektórych przypadkach widoczne mogą być drgawki, trzęsienie się, a także utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitami. Do takich stresujących wydarzeń można zaliczyć burzę lub wystrzelanie fajerwerków podczas Nowego Roku. Warto jednak pamiętać, że bodźcem stresowym dla naszego czworonoga mogą być także długotrwałe hałasy dobiegające z bliskiej odległości. Otyłość Szybki oddech u psa może mieć związek z otyłością naszego pupila. Nadwaga uniemożliwia zwierzęciu prawidłową regulację temperatury, co prowadzi do intensywnego dyszenia. Wiele czworonogów zmaga się z nadprogramową ilością kilogramów, spowodowaną zazwyczaj nieprawidłową dietą oraz brakiem ruchu. Jeśli zauważymy, że nasz pies dyszy podczas chodzenia, wychodzenia po schodach lub zabawy, to zazwyczaj jest to sygnał mogący świadczyć o otyłości. W sytuacji, gdy weterynarz potwierdzi nasze obawy, konieczna jest zmiana diety oraz zapewnienie zwierzęciu regularnej aktywności. Nie należy zapominać, że nadwaga nie tylko obniża jakość życia psa, ale także prowadzi do skrócenia długości jego życia. Nieświeży oddech psa zazwyczaj wzbudza u opiekunów zniesmaczenie. Zdarza się także, że jest obiektem żartów i formułowania próśb do pupila o odwrócenie głowy. Tymczasem może on być niepokojącym sygnałem o pogarszającym się stanie zdrowia czworonoga. Jeśli i Ty odwracasz twarz na zapach ulatniający się z ziejącej szczęściem mordki, koniecznie zobacz, co może być jego przyczyną i jak odświeżyć oddech psa. Co do zasady nieprzyjemny – według ludzkich standardów – zapach z pyska jest… naturalny. Na intensywność codziennego, naturalnego zapachu wpływają przyjmowane pokarmy. Nie należy więc się spodziewać, że zapach z pyska psa będzie przypominał zapach orzeźwiającej bryzy czy aromat perfum. Do pewnego stopnia może być odbierany jako nieprzyjemny, zwłaszcza przez opiekunów bardziej wrażliwych na zapachy. Jeśli jednak zapach jest rażąco odpychający, wówczas warto przyjrzeć się problemowi bliżej, aby zidentyfikować przyczynę. Przyczyny nieświeżego oddechu u psa1. Brak higieny jamy ustnejUciążliwa woń z psiego pyska, zwana halitozą, najczęściej jest efektem toczących się stanów zapalnych w jamie ustnej. Za przykry zapach może odpowiadać kamień nazębny, który pojawia się w efekcie codziennego przyrostu płytki nazębnej. Istotny jest więc przegląd stomatologiczny u pupila, ponieważ w grę mogą wchodzić również choroby zębów i schorzenia dziąseł. Zaniedbanie pielęgnacji jamy ustnej może skutkować paradontozą, a w konsekwencji wypadaniem zębów. Aby skutecznie zredukować problem nieświeżego oddechu, a przy tym zadbać o zęby pupila, warto regularnie je… myć. Możesz robić to w sposób aktywny, przy użyciu specjalnej pasty i szczoteczki dla psów, oraz w sposób pasywny, podając psu każdego dnia gryzak dentystyczny WHIMZEES. Te dwie metody, uzupełnione regularnymi kontrolami weterynaryjnymi, stanowią proste trzy kroki do utrzymania zdrowych zębów pupila. Dobre nawyki wdrożone zarówno u Ciebie, jak i Twojego psa, pozwolą zaoszczędzić przykrych konsekwencji zdrowotnych do których prowadzą zaniedbania w jamie Infekcje górnych dróg oddechowychJedną z przyczyn nieświeżego oddechu mogą być aktualne infekcje układu immunologicznego. Na pogorszenie woni z pyska szczególnie wpływają stan zapalny gardła, angina i ropne zapalenie migdałów. Jeśli Twojemu psu towarzyszy ogólne osłabienie, trudności w przełykaniu, kaszel lub duszności, to bezwarunkowo wymaga on wizyty w przychodni weterynaryjnej. Po zakończeniu leczenia i powrocie psa do zdrowia, nieświeży oddech psa powinien stracić na intensywności. 3. Zaburzenia metaboliczne i zaburzenia pracy organówNieświeży oddech psa może również być sygnałem poważnych chorób, jak cukrzyca, choroby nerek lub wątroby. Zwykle towarzyszą im dodatkowe, charakterystyczne objawy. Choroby te prowadzą do niebezpiecznego kumulowania się związków toksycznych w organizmie i bezpośrednio zagrażają życiu Twojego pupila. Diagnostyka powinna obejmować specjalistyczne badania. To pozwoli wdrożyć odpowiednie leczenie farmakologiczne, dobrane do indywidualnego przypadku. Sam zapach z pyska może sugerować cukrzycę, jeśli przypomina woń sfermentowanych jabłek. Z kolei zapach amoniaku, może wynikać z zaburzeń pracy nerek. Problemy z wątrobą zwykle generują ciężki, stęchły zapach, o wyczuwalnej słodkiej nucie. Każdy z tych przypadków wymaga jak najszybszej kontroli u specjalisty. 4. KoprofagiaOto zmora większości opiekunów psów: tarzanie się i/lub jedzenie odchodów innych zwierząt (i ludzi). Koprofagia, a więc skłonność do spożywania odchodów, jest zachowaniem instynktownym i prawdopodobnie stanowi naleciałość po wilczym pochodzeniu. Zarówno wilki, jak i psy dzikie, wolno żyjące, spożywają własne odchody, aby oczyścić zajmowane terytorium. Podejrzewa się również, że odchody są w ten sposób „usuwane” w celu zniwelowania śladów zapachowych własnej obecności. Ma to chronić psowate przed wytropieniem przez silniejsze, zagrażające im drapieżniki. Do dziś suki karmiące, opiekujące się potomstwem, zjadają odchody koprofagi wśród psów żyjących w domowych warunkach są zróżnicowane. Niezależnie jednak, co kieruje Twoim psem, zjadanie innych odchodów jest niebezpieczne. Ryzyko zakażenia pasożytami drastycznie wzrasta wśród miłośników konsumpcji odchodów. Jeśli zauważasz ten problem u swojego pupila, koniecznie podziel się swoimi obserwacjami z lekarzem weterynarii. Być może konieczna będzie również wizyta u behawiorysty. 5. Zła dietaJeżeli wraz z lekarzem weterynarii wykluczysz infekcje i choroby u Twojego psa, być może nieprzyjemnemu zapachowi z pyska winna jest zła dieta? Sprawdź, co dokładnie znajduje się w karmie, którą podajesz pupilowi. Dobra karma powinna zawierać przede wszystkim składniki mięsne, takie jak mięso mięśniowe i organy wewnętrzne. Liczba węglowodanów powinna zostać ograniczona do niezbędnego bez znaczenia są również źródła węglowodanów w karmie. Unikaj ziemniaków, tapioki czy ryżu, które w dużych ilościach stanowią tanie wypełniacze w diecie psa. Zdecydowanie lepsze dla zdrowia pupila będą produkty o niskim indeksie glikemicznym, jak cięty owies. Równie ważna jest zawartość warzyw, owoców i ziół. Te ostatnie, jak np. cykoria, korzeń lukrecji, lawenda czy ostropest plamisty, pozytywnie wpływają na zdrowe trawienie, tonizują i regenerują układ pokarmowy. Zdrowa, pożywna dieta wpływa pozytywnie na cały organizm, w tym także na oddech psa. Domowy sposób na nieświeży oddech u psa?Twojemu psu nic nie dolega, a mimo to zapach z jego pyska Cię odrzuca? Niewykluczone, że to cecha osobnicza akurat Twojego pupila. Monitoruj jednak stan jego zdrowia, aby mieć pewność, że przykra woń nie zwiastuje większych kłopotów. Nie zapominaj przy tym dbać o higienę jego jamy ustnej! Proste nawyki pozwolą utrzymać zdrowy uśmiech, a to z pewnością zniweluje nieprzyjemny zapach z pyska. Nieświeży oddech u psa i kota utworzone przez | paź 19, 2021 | Aktualności, Profilaktyka, StomatologiaNIEŚWIEŻY ODDECH U PSA I KOTA W poprzednich notatkach, opisujących najczęstsze przyczyny wizyty stomatologicznej, wspomniałam o problemie jakim jest nieświeży oddech u psa i kota. W poniższym wpisie przybliżę Państwu temat nieświeżego oddechu u psa i kota czyli... Hipoplazja szkliwa u psów, jak ją rozpoznać i jak leczyć. utworzone przez weterynarz | wrz 17, 2021 | Aktualności, StomatologiaSZKLIWO Jest najtwardszą substancją w całym organizmie. Chroni zęby przed mechanicznym ścieraniem, przed aktywnością bakterii, osłania delikatną zębinę i miazgę przed urazami. Niestety szkliwo nie ma zdolności do regeneracji, jeśli zostanie uszkodzone, nie naprawi się... Stomatologia psa i kota utworzone przez weterynarz | lip 13, 2021 | Aktualności, StomatologiaSTOMATOLOGIA PSA I KOTA. W Przychodni Weterynaryjnej OptoVet zajmujemy się zwierzętami kompleksowo – od czubka nosa aż po sam koniec ogonka. Każdą wizytę prowadzimy z dużą dokładnością i dociekliwością, aby nic nie umknęło naszej uwadze. Bardzo często dziwicie się...

nieświeży oddech u psa forum